Kjo është Lejla Dani, një rrobaqepëse shkodrane që i ka qëndruar besnike një zanati të trashëguar brez pas brezi. Me një përkushtim të admirueshëm, ajo vazhdon të sjellë mjeshtërinë e saj si në riparimin e rrobave, ashtu edhe në krijimin e veshjeve të reja.
Puna e përditshme ndër vite ka formuar një përvojë të çmuar për znj. Dani, duke e kthyer profesionin e saj në një burim të qëndrueshëm kënaqësie dhe krenarie. Në punishten e vogël, por plot jetë, klientët – kryesisht gra dhe vajza – vijnë me idetë dhe dëshirat e tyre, të cilat ajo i kthen në realitet përmes duarve të saj të stërvitura.
“Çdo punim sjell gëzim tek klienti dhe i jep vazhdimësi një tradite,” – thotë Lejla Dani, e cila e sheh rrobaqepësinë jo vetëm si punë, por si një pasion të përditshëm që e lidh fort me njerëzit dhe komunitetin.
Në një kohë kur shumë profesione tradicionale po humbin terren, historia e Lejla Danit është dëshmi e qartë se mjeshtëria, pasioni dhe përkushtimi mund t’i rezistojnë kohës.


